Gods woord houdt eeuwig stand!

Jesaja 40:6-8:
Hoor, een stem zegt: ‘Roep!’
En een stem antwoordt: ‘Wat zou ik roepen?
De mens is als gras, hij bloeit als een veldbloem.
Het gras verdort en de bloem verwelkt
wanneer de adem van de HEER erover blaast.
Ja, als gras is dit volk.’
Het gras verdort en de bloem verwelkt,
maar het woord van onze God houdt altijd stand.

Jesaja, de schrijver van deze tekst, schrijft over de mens, dat hij als gras is, of zoals een veldbloem die bloeit. Gras is sterk, en een veldbloem is mooi. Maar God hoeft er maar overheen te blazen met zijn adem, of het gras verdort en de bloem verwelkt, schrijft hij. Het gras of de bloem, dat zijn wij. Ons leven loopt soms helemaal op rolletjes. Dan lijkt het net of we alles aankunnen. Maar er hoeft maar iets te gebeuren, en het loopt mis. In mijn geloof probeer ik het ook vaak zelf. Dan denk ik: oh, dat lukt me wel. Maar het lukt niet altijd, of het voelt niet altijd goed.

Jesaja schrijft nog een keer: ja, als gras is dit volk, het gras verdort en de bloem verwelkt. Maar, schrijft hij, het woord van onze God houdt altijd stand. Zelfs als we ons niet goed voelen, als er iets niet goed gaat in ons leven, hoeft het niet allemaal van onszelf af te hangen. We kunnen misschien niet alles, maar we mogen blijven vertrouwen op dat Gods woord altijd standhoudt. Als iets mislukt of als we iets niet kunnen, mogen we altijd naar hem toegaan. Want dat woord, dat zegt dat Jezus voor ons is gestorven, en dat hij is opgestaan! Dat het er niet van afhangt dat wij alles goed doen, maar dat Jezus dat al voor ons heeft gedaan. Dat het niet van ons afhangt of we goed bidden of goed leven, maar dat we altijd naar God toe mogen gaan. God wil juist in onze zwakheid, in de dingen die wij niet kunnen of waarin we falen, Zijn kracht laten zien, en laten zien dat hij oneindig veel meer kan doen dan wij soms denken. Hij woont in ons met zijn Heilige Geest, en wil steeds weer door ons werken. Dat belooft hij, en daarop mogen we altijd vertrouwen, ook al zien we het soms niet doordat ons gras verdort. Maar Gods woord houdt altijd stand!

Jesaja 40:9-11:
Beklim een hoge berg, vreugdebode Sion,
verhef je stem met kracht, vreugdebode Jeruzalem,
verhef je stem, vrees niet.
Zeg tegen de steden van Juda: ‘Ziehier jullie God!’
Ziehier God, de HEER!
Hij komt met kracht, zijn arm zal heersen.
Zijn loon heeft hij bij zich, zijn beloning gaat voor hem uit.
Als een herder weidt hij zijn kudde:
zijn arm brengt de lammeren bijeen,
hij koestert ze, en zorgzaam leidt hij de ooien.

Alles achter je laten en rennen

Maar wat voor mij winst was, ben ik omwille van Christus als verlies gaan beschouwen. Sterker nog, alles beschouw ik als verlies. Het kennen van Christus Jezus, mijn Heer, overtreft immers alles. Omwille van hem heb ik alles prijsgegeven; ik heb alles als afval weggegooid. Ik wilde Christus winnen en één met hem zijn – niet door mijn eigen rechtvaardigheid omdat ik de wet naleef, maar door die van God, de rechtvaardigheid die er is door het geloof in Christus. Ik wil Christus kennen en de kracht van zijn opstanding ervaren, ik wil delen in zijn lijden en aan hem gelijk worden in zijn dood, in de hoop misschien ook zelf uit de dood op te staan. 
Niet dat ik al zover ben en mijn doel al heb bereikt. Maar ik houd vol in de hoop eens dat te kunnen grijpen waarvoor Christus Jezus mij gegrepen heeft. Broeders en zusters, ik beeld me niet in dat ik het al heb bereikt, maar één ding is zeker: ik vergeet wat achter me ligt en richt mij op wat voor me ligt. Ik ga recht op mijn doel af: de hemelse prijs waartoe God mij door Christus Jezus roept. Hierop moeten wij ons allen als volmaakte mensen richten. Mocht u er op enig punt anders over denken, dan zal God het u wel duidelijk maken. In ieder geval, laten we op de ingeslagen weg voortgaan. - Filippenzen 3:7-16

Wat Paulus hier zegt klinkt erg moeilijk. Alles achter je laten, alles als verlies beschouwen in je leven om Jezus beter te leren kennen. Paulus zegt dat hij erg veel heeft om op te bouwen. Hij hield zich altijd aan de wet, was erg ijverig, had een goede carriere. Dat hebben wij zelf vaak ook. We hebben een mooi leven, veel rijkdom in ons land, misschien een leuk gezin of een goede baan. Het kan ook zijn dat we erg graag zelf alles in de hand houden en zelf proberen alles goed te doen.

Paulus zegt: al de dingen die ik vroeger belangrijk vond, beschouw ik nu als verlies. Hij richt zich op Jezus omdat hij ziet dat al die dingen die hij eerst belangrijk vond, eigenlijk niet belangrijk genoeg zijn om voor te leven. Natuurlijk is het belangrijk om goede dingen te doen, om ijverig te zijn, om wat geld te hebben. Maar waar leef je uiteindelijk voor? Jezus wil iets heel anders bieden. Paulus wil alles als verlies achten, maar waarom? Hij zegt: Jezus, mijn Heer, overtreft immers alles. Jezus is beter dan al deze dingen. Hij mag ook naar Jezus toe gaan, niet omdat hij zelf alles goed doet, maar omdat hij rechtvaardig voor God mag staan omdat Jezus zijn leven heeft gegeven. Rechtvaardig zijn voor God betekent dat God je met open armen wil ontvangen, dat Hij van je houdt, ondanks alle fouten. Hij wil je vergeven en elke dag een nieuwe start maken.

Paulus zegt het als een soort wedstrijd: ik vergeet wat achter me ligt richt me op wat voor me ligt. Ik ga recht op mijn doel af: de hemelse prijs waarvoor Jezus mij roept. Hij wil zich elke dag opnieuw op Jezus richten, omdat hij zo vol is van wat Jezus voor hem heeft gedaan. Daar mogen wij ook elke dag opnieuw vol vreugde vol van zijn!