Zinken

Meteen daarna gelastte hij de leerlingen in de boot te stappen en alvast vooruit te gaan naar de overkant, hij zou ook komen nadat hij de mensen had weggestuurd. Toen hij hen weggestuurd had, ging hij de berg op om er in afzondering te bidden. De nacht viel, en hij was daar helemaal alleen. De boot was intussen al vele stadiën van de vaste wal verwijderd en werd, als gevolg van de tegenwind, door de golven geteisterd. Tegen het einde van de nacht kwam hij naar hen toe, lopend over het meer. Toen de leerlingen hem op het meer zagen lopen, raakten ze in paniek. Ze riepen: ‘Een spook!’ en schreeuwden het uit van angst. Meteen sprak Jezus hen aan: ‘Blijf kalm! Ik ben het, wees niet bang!’ Petrus antwoordde: ‘Heer, als u het bent, zeg me dan dat ik over het water naar u toe moet komen.’ Hij zei: ‘Kom!’ Petrus stapte uit de boot en liep over het water naar Jezus toe. Maar toen hij voelde hoe sterk de wind was, werd hij bang. Hij begon te zinken en schreeuwde het uit: ‘Heer, red me!’ Meteen strekte Jezus zijn hand uit, hij greep hem vast en zei: ‘Kleingelovige, waarom heb je getwijfeld?’ Toen ze in de boot stapten, ging de wind liggen. In de boot bogen de anderen zich voor hem neer en zeiden: ‘U bent werkelijk Gods Zoon!’ - Mattheüs 14:22-33

Ken je dat gevoel, dat je alles aankan, dat je spontaan ergens aan begint, dat je het denkt wel te kunnen, en dat je dan ineens aan alle kanten apen en beren ziet? Petrus had het hier ook. Hij voelde hoe sterk de wind was, en werd bang. Moet je je voorstellen, hij liep toen al op het water! Hij deed al iets wat hij niet had kunnen doen zonder Jezus. Toch twijfelde hij. Gelukkig is Jezus erbij, en Petrus roept hem. Niet zo gek, zou je zeggen. Jezus stond ernaast. Maar toch vind ik het erg mooi dat Petrus hier om Jezus roept als hij zinkt.

Ik weet niet hoe dat met jou zit, maar ik heb ook wel eens het gevoel dat ik op water loop. Als ik iets doe, bijvoorbeeld bid of een gesprek heb over God. Alsof ik op water loop, en dan zie ik de golven al aankomen, ik voel de wind, en word bang. Dit stukje leert mij dat ik ook dan om Jezus mag roepen, het bij hem neer mag leggen! Dat ik niet zelf terug hoef te zwemmen naar de boot, of zink, maar de handen mag uitstrekken naar Hem. Gek is het, hoe we veel dingen zelf willen doen, terwijl het zoveel makkelijker is het van God te leren, en te vertrouwen op Zijn liefde! Hoe erg je het gevoel kan hebben iets verkeerd te doen, of ver van God te leven, terwijl je er ook op mag vertrouwen dat Hij je niet loslaat! Roep Jezus als je zinkt, Hij grijpt je hand!



Zo is het vandaag stille zaterdag. Stil, omdat Jezus voor ons gekruisigd is, hoopvol, omdat het morgen Pasen is en wij Zijn opstanding weer mogen vieren, omdat Hij leeft!